พืชที่เป็นแหล่งอาหารมักแบ่งออกเป็นเมล็ดพืช

ผลไม้ ผัก พืชตระกูลถั่ว ธัญพืช และถั่วพืชที่จัดอยู่ในประเภทเหล่านี้อาจแตกต่างกันไปตามผลไม้ที่อธิบายทางพฤกษศาสตร์ เช่น มะเขือเทศ สควอช พริกไทย และมะเขือยาว หรือเมล็ดพืช เช่น ถั่วลันเตา ซึ่งถือว่าเป็นผักทั่วไปอาหารก็คือผลไม้ ถ้าส่วนที่รับประทานนั้นมาจากเนื้อเยื่อสืบพันธุ์ดังนั้นในทางเทคนิคแล้ว เมล็ดพืช ถั่ว และธัญพืชจึงเป็นผลไมจากมุมมองของการทำ อาหาร โดยทั่วไปถือว่าผลไม้เป็นซากของผลไม้ที่อธิบายทางพฤกษศาสตร์ หลังจากธัญพืช ถั่ว เมล็ดพืช และผลไม้ที่ใช้เป็นผักถูกกำจัดออกไป ธัญพืชสามารถนิยามได้ว่าเป็นเมล็ดพืชที่มนุษย์กินหรือเก็บเกี่ยว โดยมีธัญพืช (ข้าวโอ๊ต ข้าวสาลี ข้าวเจ้า ข้าวโพด ข้าวบาร์เลย์ ข้าวไรย์ ข้าวฟ่าง และลูกเดือย) ที่เป็นของตระกูล Poaceae (หญ้า) และพัลส์ที่มาจากตระกูล Fabaceae ( พืชตระกูลถั่ว) ครอบครัว เมล็ดธัญพืชเป็นอาหารที่มีองค์ประกอบทั้งหมดของเมล็ดดั้งเดิม (รำ จมูกข้าว และเอนโด สเปิ ร์ม) [36]ถั่วเป็นผลไม้แห้งที่แยกแยะได้จากเปลือกเนื้อไม้ผลไม้ที่มีเนื้อ (แยกแยะได้จากผลไม้แห้ง เช่น ธัญพืช เมล็ดพืช และถั่ว) สามารถจำแนกได้อีกเป็นผลไม้หิน (เชอร์รี่และพีช) ผลไม้ ลูกพรุน (แอปเปิ้ล ลูกแพร์) เบอร์รี่ (แบล็กเบอร์รี่ สตรอเบอร์รี่) ส้ม (ส้ม มะนาว) เมลอน (แตงโม แคนตาลูป) ผลไม้เมดิเตอร์เรเนียน (องุ่น มะเดื่อ) ผลไม้เมืองร้อน (กล้วย สับปะรด)กหมายถึงส่วนอื่นๆ ของพืชที่สามารถรับประทานได้ รวมถึงราก