“ประการแรก การค้นพบของเราแสดงให้เห็นว่าไม่ใช่การขาดธาตุ

ในปี 1950 นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อ Norman Borlaug ซึ่งทำงานในเม็กซิโกได้สร้างข้าวสาลีที่ต้านทานโรคได้ "กึ่งแคระ" การลดความสูงของต้นลง 20% ทำให้พืชมีโอกาสล้มได้น้อยกว่ามากซึ่งเป็นปัญหาที่เรียกว่า แร่ธาตุ "ที่พัก" ซึ่งลดประสิทธิภาพการผลิตและทำให้โรคต่างๆ มีโอกาสเกิดมากขึ้น ตลอดจนทำให้การเก็บเกี่ยวด้วยเครื่องจักรมีประสิทธิภาพน้อยกว่ามาก 

McGrath กล่าวว่า "ข้อดีเพิ่มเติมของการค้นพบยีนแคระเหล่านั้นคือแทนที่จะให้พลังงานแก่ลำต้นที่ยาวขึ้น พืชจะใส่เข้าไปในหนามแหลม [หูที่เมล็ดข้าวสาลีเติบโต]" McGrath กล่าวต่อ "พืชขนาดเล็กจะปั๊มคาร์โบไฮเดรตเข้าไปในเมล็ดพืชแทน ทำให้เพิ่มปริมาณเมล็ดพืชต่อต้น"