ในหลายประเทศเขตร้อนอื่นๆ

 เสาวรสปลูกเพื่อการบริโภคภายในประเทศเป็นส่วนใหญ่ทั้งในรูปแบบสดและแปรรูป โดยทั่วไป เสาวรสสีม่วงที่มีรสหวานกว่าเรียกว่ากรานาดิลลาเป็นที่นิยมสำหรับการบริโภคเป็นผลไม้สด ในขณะที่เสาวรสสีเหลืองนั้นปลูกเพื่อการผลิตน้ำผลไม้เข้มข้นหรือน้ำผลไม้เข้มข้นหรือน้ำผลไม้เข้มข้น แยมผลไม้ และแยม และเป็นสารปรุงแต่งรส. นอกเหนือจากรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ของอย่างหลัง เสาวรส (ช่วงค่า Brix 12–20) แล้ว ปริมาณกรดของน้ำผลไม้ที่ค่อนข้างสูง (2.4%) ยังเป็นลักษณะที่ท้อแท้ที่สุดในการแปรรูปและพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าเพิ่ม เมล็ดเสาวรสสามารถรับประทานได้ และน้ำมันที่สกัดจากเมล็ดถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์และสุขภาพในบางประเทศ ดอกเสาวรสใช้ชงชาสมุนไพรในขณะที่ใบใช้เป็นผักในหลายประเทศในเอเชีย

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 20 ก.ย. 2566 16:13:22 น. อ่าน 87 ตอบ 0