นอกจากนี้ เราสังเกตเห็นว่าเครื่องหมายทางพันธุกรรม

"นอกจากนี้ เราสังเกตเห็นว่าเครื่องหมายทางพันธุกรรมจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับโรคลูปัสนั้นใช้ร่วมกันในโรคภูมิต้านตนเองหลายชนิด และเครื่องหมายที่ไม่ได้ใช้ร่วมกันอาจทำให้เราเข้าใจได้ว่าทำไมคนเราถึงพัฒนา โรคลูปัส แทนที่จะเป็นโรคภูมิต้านตนเองอื่นๆ ผลลัพธ์เหล่านี้จะช่วยให้เราระบุได้ วิถีทางชีวภาพที่บริษัทยาอาจกำหนดเป้าหมาย และท้ายที่สุดคือการพัฒนายาเฉพาะบุคคลสำหรับการรักษาโรคลูปัส"การศึกษานี้วิเคราะห์ข้อมูลทางพันธุกรรมจากบรรพบุรุษชาวยุโรป แอฟริกันอเมริกัน และสเปนจำนวน 27,574 คนโดยใช้ Immunochip ซึ่งเป็นเทคโนโลยีการสร้างจีโนไทป์ที่ออกแบบมาเฉพาะสำหรับโรคแพ้ภูมิตัวเอง นักวิจัยระบุ 58 ภูมิภาคของจีโนมในคนผิวขาว เก้าคนในแอฟริกันอเมริกัน และ 16 คนในเชื้อสายฮิสแปนิก ภูมิภาคเหล่านี้ปรากฏเป็นอิสระจากการเชื่อมโยง Human Leukocyte Antigen (HLA) ที่รู้จักกันดี ซึ่งศึกษาในเชิงลึกที่นี่เช่นกัน ข้อสังเกตที่สำคัญคือเกือบร้อยละ 50 ของภูมิภาคเหล่านี้มีตัวแปรทางพันธุกรรมหลายอย่างที่จูงใจให้ใครบางคนเป็นโรคลูปัส Langefeld กล่าว