ให้ลูกของคุณคุยกับนักบำบัด

 เมื่อเด็กเกิดมาพร้อมกับความพิการหรือความพิการ จะมีการให้ความสนใจอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพหรือความต้องการในการช่วยชีวิตเด็ก การหาพื้นที่สำหรับผลกระทบทางอารมณ์ก็มีความสำคัญเช่นกัน มองหาคนที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับความเศร้าโศก การสูญเสีย ความนับถือตนเอง และความวิตกกังวล อารมณ์และความพอดีสำคัญที่สุด ดร. ฟิลลิปส์กล่าว  การหานักบำบัด  ที่เด็กสามารถเปิดใจได้คือคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดที่ควรระวัง เด็กที่ไม่สามารถพูดได้เนื่องจากความพิการทางร่างกายหรือผู้ที่มีสติปัญญาล่าช้าอาจมีความรู้สึกคับข้องใจหรือวิตกกังวลในลักษณะเดียวกัน หาวิธีให้พวกเขาแสดงออก การเลี้ยงลูก  แม้จะผ่านกระดานสื่อสารหรือโดยการแบ่งปันหนังสือที่สอนเด็กเกี่ยวกับอารมณ์ การมีภาพเป็นวิธีที่ดีในการช่วยให้เด็กทั้งเข้าใจและแสดงความรู้สึก ดร. ดาด้ากล่าว จากข้อมูลของศูนย์ควบคุมโรค (CDC) เกือบ 33% ของผู้ใหญ่ที่มีความพิการประสบความทุกข์ทางจิตใจบ่อยครั้ง 2  ผู้ใหญ่จำนวนมากที่เข้ารับการรักษาด้านสุขภาพจิตนึกถึงผลกระทบของความผิดปกติทางจิตที่มีต่อวัยเด็ก และหวังว่าพวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือเร็วกว่านี้ 3 ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้รับการสนับสนุนในฐานะผู้ปกครอง ความรู้สึกที่ไม่ได้รับการแก้ไขของพ่อแม่เกี่ยวกับความพิการของลูกๆ สามารถทำให้พวกเขารู้สึกท่วมท้นจากสัญญาณของความทุกข์ใจของลูกๆ และสับสนว่าจะจัดการกับพวกเขาอย่างไร Zilberstein อธิบาย หากเป็นการยากที่จะให้พื้นที่กับเด็กๆ ในการพูดคุยเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการ ให้ขอคำปรึกษาหรือกลุ่มสนับสนุนด้วยตัวคุณเอง เด็ก ๆ ต้องการทั้งความเข้าใจในความท้าทายของพวกเขาและความเชื่อมั่นของคุณว่าพวกเขาจะไม่เป็นไรและจัดการกับความยากลำบากด้วยความช่วยเหลือจากคุณ เด็กและผู้ปกครองอาจกลับไปกลับมาระหว่างความหวัง ความพึงพอใจ และความสิ้นหวังในเวลาที่ต่างกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถูกกระตุ้นโดยความผิดหวังหรือการรับรู้ใหม่ ซิลเบอร์สไตน์กล่าว สนทนาต่อเมื่อเด็กเติบโตและเข้าสู่ช่วงพัฒนาการต่างๆ เปิดประตูไว้และอย่าอารมณ์เสียหากความรู้สึกปรากฏขึ้นอีกครั้ง สิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้คือความรู้สึกเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา การตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กๆ มีสิ่งที่ต้องการเพื่อให้รู้สึกได้รับการสนับสนุนและมีความมั่นใจเป็นกุญแจสำคัญ

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 15 พ.ค. 2566 16:08:01 น. อ่าน 89 ตอบ 0