ครีมกันแดด

แบรนด์ในเอเชีย โดยเฉพาะแบรนด์ญี่ปุ่น มักจะใช้ระบบ Protection Grade of UVA (PA) เพื่อวัดระดับการป้องกันรังสี UVA ที่ครีมกันแดดมีให้ ระบบ PA นั้นขึ้นอยู่กับปฏิกิริยา PPD และปัจจุบันถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายบนฉลากของครีมกันแดด จากข้อมูลของ Japan Cosmetic Industry Association PA+ สอดคล้องกับปัจจัยการป้องกันรังสี UVA ระหว่างสองถึงสี่ PA++ ระหว่างสี่ถึงแปด และ PA+++ มากกว่าแปด ระบบนี้ได้รับการแก้ไขในปี 2556 เพื่อรวม PA++++ ซึ่งสอดคล้องกับคะแนน PPD ที่สิบหกหรือสูงกว่า ครีมกันแดดโดยทั่วไปหมายถึง ครีมกันแดด ทึบแสงที่มีประสิทธิภาพในการปิดกั้นทั้งรังสี UVA และ UVB และใช้น้ำมันตัวพาหนักเพื่อต้านทานการถูกชะล้างออก ไททาเนียมไดออกไซด์และซิงค์ออกไซด์เป็นแร่ธาตุ 2 ชนิดที่ใช้ในการกันแดด การใช้คำว่า "ครีมกันแดด" ในการทำการตลาดของครีมกันแดดยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ตั้งแต่ปี 2013 องค์การอาหารและยาได้สั่งห้ามการใช้ดังกล่าวเนื่องจากอาจทำให้ผู้บริโภคประเมินค่าประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ที่มีฉลากสูงเกินไป อย่างไรก็ตาม ผู้บริโภคจำนวนมากใช้คำว่าครีมกันแดดและครีมกันแดดเหมือนกัน สำหรับการป้องกันความเสียหายจากแสงแดดอย่างสมบูรณ์ ผิวจำเป็นต้องได้รับการปกป้องจากรังสี UVA, UVB และ IRA ( แสง อินฟราเรด -A) รังสีอินฟราเรดคิดเป็นประมาณ 40% ของพลังงานแสงอาทิตย์ที่ระดับน้ำทะเล มีการถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องในชุมชนแพทย์ผิวหนังเกี่ยวกับผลกระทบของ IRA ที่มาจากแสงแดด: บางแหล่งระบุว่าการได้รับ IRA ในช่วงเช้าตรู่อาจช่วยป้องกันแสงแดดเพิ่มเติมโดยการเพิ่มการเพิ่มจำนวนเซลล์และเริ่มลดการอักเสบ ผลกระทบเหล่านี้ไม่ได้ถูกสังเกตจากแหล่งที่มาของ IRA ที่รุนแรง

โพสต์โดย : JO เมื่อ 10 พ.ค. 2566 16:24:04 น. อ่าน 94 ตอบ 0