เครื่องส่งสัญญาณเทราเฮิรตซ์ที่พัฒนาขึ้นที่ TU Darmstadt

เครื่องส่งสัญญาณเทราเฮิรตซ์ที่พัฒนาขึ้นที่ TU Darmstadt ได้สร้างความถี่สูงสุดที่อุปกรณ์ไมโครอิเล็กทรอนิกส์เคยได้รับ อุปกรณ์นวัตกรรมนี้ยังมีขนาดเล็กและทำงานที่อุณหภูมิห้อง ซึ่งอาจนำไปสู่การปูทางสำหรับการใช้งานใหม่ๆ เช่น การทดสอบแบบไม่ทำลายหรือการวินิจฉัยทางการแพทย์

แม้ว่ารังสีแม่เหล็กไฟฟ้าระดับเทราเฮิรตซ์ (THz) ซึ่งมีความยาวคลื่นตั้งแต่ 0.1 มม. และ 1 มม. จะแทรกซึมผ่านวัสดุทั่วไป เช่น พลาสติก กระดาษ ผ้า หรือเซรามิก เช่น การทดสอบชิ้นงานแบบไม่ทำลาย การวิเคราะห์กระบวนการที่เกิดขึ้นในห้องเผาไหม้ของเครื่องยนต์ในขณะที่ เครื่องยนต์กำลังทำงาน ตรวจสอบบรรจุภัณฑ์และจดหมายสำหรับสารชีวภาพที่เป็นอันตรายโดยไม่จำเป็นต้องเปิดมัน แต่ยังไม่ได้สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในด้านวิทยาศาสตร์และวิศวกรรม อุปสรรคอย่างหนึ่งที่เกี่ยวข้องคือ จนถึงขณะนี้ เครื่องส่งคลื่นความถี่ และเครื่องรับที่ทำงานที่ความถี่ THz มีขนาดใหญ่เทอะทะและมีราคาแพงมาก