ทะเลสาบชายฝั่งที่มีอัตราการหมุนเวียนของน้ำช้า

ทะเลสาบชายฝั่งที่มีอัตราการหมุนเวียนของน้ำช้าหรือช้ามากนั้นมีความเสี่ยงมากที่สุดต่อมลพิษไมโครพลาสติกที่สูง ในกรณีของ Mosquito Lagoon ในฟลอริดา (สหรัฐอเมริกา) ต้องใช้เวลา 200-300 วันในการฟื้นฟูน้ำ 50% ดังนั้นไมโครพลาสติกที่เข้าสู่ทะเลสาบแห่งนี้จึงสามารถคงอยู่ในระบบนิเวศนี้เป็นระยะเวลานาน"ในช่วงฤดูฝน ความเข้มข้นของไมโครพลาสติกยังเพิ่มขึ้นในน้ำผิวดินเมื่อเทียบกับฤดูแล้ง ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่พบในทะเลสาบริโอ ลาการ์โต (เม็กซิโก) และในซิเอนากา แกรนด์ เดอ ซานตา มาร์ตา (โคลอมเบีย) สูงสุด ระดับในพื้นที่ที่มีการบันทึกกิจกรรมของมนุษย์ที่รุนแรงที่สุด" Garcés-Ordóñezซึ่งเป็นสมาชิกของสถาบันวิจัยทางทะเลและชายฝั่งโคลอมเบียกล่าวสัตว์จำพวกปลาซึ่งมีประโยชน์ทางการค้าอย่างมากเนื่องจากการแสวงประโยชน์เพื่อการบริโภคของมนุษย์ เป็นหนึ่งในกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่ได้รับการศึกษาดีที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของไมโครพลาสติก การศึกษาซึ่งทบทวนผลกระทบของมลพิษใน 96 สายพันธุ์ พบว่าส่งผลกระทบสูงสุดต่อปลาใน ทะเลสาบ Bizerte และ Ghar El Melh (ตูนิเซีย) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์ Liza aurata และ Sarpa salpa โดยมีปริมาณไมโครพลาสติกมากถึง65ตัวต่อตัว . Mollusc ซึ่งมีไมโครพลาสติกสูงถึง 17 ตัวต่อตัว เป็นอีกกลุ่มที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด โดยตรวจพบค่าสูงสุดในหอยนางรมตะวันออก ( Crassostrea virginica ) ใน Mollusc Lagoon (สหรัฐอเมริกา)