ไซนัส Paranasal

ไซนัส Paranasal ดูบทความหลักที่: ไซนัส Paranasal ไซนัส Paranasal เยื่อ บุ โพรงจมูกที่ยื่นเข้าไปในโพรงจมูก ไซนัสพารานาซาล (paranasal sinuses ) [13]โพรงจมูกและไซนัสพารานาซาลถูกเรียกว่าระบบทางเดินไซโนนาซอลหรือบริเวณไซนัสและกายวิภาคของมันได้รับการยอมรับว่ามีลักษณะเฉพาะและซับซ้อน [28] [29]ไซนัสพารานาซาลสี่คู่ - ไซนัสส่วนหน้าไซนัสสฟีนอยด์ไซนัสเอทมอยด์และไซนัสบนสุดจะไหลลงสู่บริเวณโพรงจมูก ไซนัสเป็นส่วนเสริมของโพรง จมูก ที่มีอากาศเข้าไปในกระดูกกะโหลกศีรษะ [13]ไซนัสหน้าผากอยู่ในกระดูกหน้าผาก ไซนัสสฟินอยด์ในกระดูกสฟินอยด์ ไซนัสบนขากรรไกรบน; และไซนัสเอทมอยด์ในกระดูกเอทมอยด์ [2] [13] ช่องเปิดแคบๆ ที่เรียกว่าไซนัส ออสเทียม (sinus ostium)จากไซนัสพารานาซาลแต่ละอันช่วยให้การระบายน้ำเข้าสู่โพรงจมูกได้ ไซนัสขากรรไกรเป็นไซนัสที่ใหญ่ที่สุดและระบายเข้าสู่เนื้อตรงกลาง ostia ส่วนใหญ่เปิดเข้าไปในมีธัสตรงกลางและเอทมอยด์ส่วนหน้า ซึ่งรวมกันเรียกว่าostiomeatal complex [30] ตัวเต็มวัยมี ซีเลียเข้มข้นสูงในออสเทีย ตาในรูจมูกพุ่งเข้าหาช่องเปิดในโพรงจมูก จำนวน cilia ที่เพิ่มขึ้นและความแคบของช่องไซนัสทำให้มีเวลาเพิ่มขึ้นในการให้ความชุ่มชื้นและความอบอุ่น [30] รูปร่างจมูก รูปร่างของจมูกจะแตกต่างกันไปอย่างมากเนื่องจากความแตกต่างของรูปร่างกระดูกจมูกและการสร้างดั้งจมูก รูป ทรงจมูกบางส่วนได้รับการจำแนกสำหรับการผ่าตัดโดย Eden Warwick ในNasology สิ่งเหล่านี้ถูกรวมเข้าไว้ในดัชนีจมูกในภายหลังโดยPaul Topinard การศึกษา สัดส่วนร่างกายมีส่วนสำคัญต่อการผ่าตัดโครงร่างใบหน้าและดัชนีจมูกเป็นดัชนีสัดส่วนร่างกายที่ได้รับการยอมรับซึ่งใช้ในการศัลยกรรมจมูก [31] ชั้น I. จมูกแหลม [32] คลาส I. จมูกแหลม [32] ชั้นสอง  จมูกกรีก ชั้นสอง จมูกกรีก ชั้นที่สาม  จมูกแอฟริกัน ชั้นที่สาม จมูกแอฟริกัน คลาส IV  จมูกเหยี่ยว[33] คลาส IV จมูกเหยี่ยว. [33] คลาส V. จมูกดูแคลน คลาส V. จมูกดูแคลน คลาส VI  จมูกสวรรค์. คลาส VI จมูกสวรรค์. ทรงจมูกที่ใช้ในดัชนีจมูกของ Topinard Paul Topinardพัฒนาดัชนีจมูกเป็นวิธีการจำแนกกลุ่มชาติพันธุ์ ดัชนีขึ้นอยู่กับอัตราส่วนของความกว้างของจมูกต่อความสูง [34]มิติของจมูกยังใช้ในการจำแนกสัณฐานวิทยาของจมูกออกเป็นห้าประเภท: Hyperleptorrhineเป็นจมูกที่ยาวและแคบมากโดยมีดัชนีจมูกอยู่ที่ 40 ถึง 55 [35] Leptorrhineอธิบายถึงจมูกที่ยาวและแคบซึ่งมีดัชนี 55– 70. [35] Mesorrhineเป็นจมูกขนาดกลางที่มีดัชนี 70–85 Platyrrhineเป็นจมูกสั้น กว้าง มีค่าดัชนี 85–99·9 ประเภทที่ห้าคือไฮเปอร์พลาตินัมที่มีดัชนีมากกว่า 100 [35]ความแตกต่างของขนาดจมูกระหว่างเชื้อชาติอาจมีสาเหตุมาจากการปรับตัวตามวิวัฒนาการที่แตกต่างกันตามอุณหภูมิและความชื้นในท้องถิ่น ปัจจัยอื่นๆ เช่นการเลือกเพศอาจมีสาเหตุจากความแตกต่างทางเชื้อชาติในรูปทรงจมูก [36] มีการตั้งชื่อความผิดปกติบางอย่างของจมูก เช่นจมูกปั๊กและจมูกอาน จมูกปั๊กมีลักษณะเป็นเนื้อเยื่อส่วนเกินจากปลายจมูกที่ไม่ได้สัดส่วนกับส่วนที่เหลือของจมูก นอกจากนี้ยังอาจเห็นสะพานจมูกที่ต่ำและด้อยพัฒนา [37]ความผิดปกติของจมูกที่เกี่ยวข้องกับการยุบตัวของดั้งจมูกส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่จมูก แต่อาจเกิดจากเงื่อนไขอื่น ๆ รวมทั้งโรคเรื้อน [38] [39] กลุ่มอาการเวอร์เนอร์ซึ่งเป็นภาวะที่เกี่ยวข้องกับการแก่ก่อนวัยทำให้เกิดลักษณะ "เหมือนนก" เนื่องจากการบีบจมูก [40] กลุ่มอาการดาวน์มักมีจมูกเล็กและดั้งจมูกแบน อาจเป็นเพราะไม่มีกระดูกจมูกหนึ่งหรือทั้งสองกระดูก กระดูกจมูกที่สั้นลง หรือกระดูกจมูกที่ไม่ได้หลอมรวมกันตรงกลาง [41] [42] การให้เลือดและการระบายน้ำ จัดหา หลอดเลือดแดงคาโรติด หลอดเลือดแดงหลายเส้นส่งเลือดไปที่จมูก เยื่อบุโพรงจมูกที่แสดงไว้ที่นี่มาจากหลอดเลือดแดงเอทมอยด์ส่วนหน้าและส่วนหลังที่อยู่ด้านบน หลอดเลือดแดง sphenopalantine ที่ด้านหลังและหลอดเลือดแดง ethoidal ข้างหน้าและหลอดเลือดแดงที่ริมฝีปากเหนือกระดูกอ่อน หลอดเลือดแดงเหล่า นี้เข้าร่วมที่ช่องท้องของ Kiesselbach เลือดที่ส่งไปยังจมูกนั้นมาจากกิ่งก้านของจักษุ , ขากรรไกรบนและหลอดเลือดแดงบนใบหน้า - กิ่งก้านของหลอดเลือดแดงคาโรติด กิ่งก้านของหลอดเลือดแดงเหล่านี้สร้างอะนัสโตโมสเพื่อสร้างลูกแก้วในและใต้เยื่อบุจมูก [3]ในบริเวณเยื่อบุโพรงจมูกKiesselbach's plexusเป็นที่ที่มีเลือดกำเดาไหลอยู่ทั่วไป กิ่งก้านของหลอดเลือดแดงตา – หลอดเลือดแดงเอทมอยด์ส่วนหน้าและ ส่วนหลัง จัดหาหลังคา ผนังกะบังกระดูกส่วนบน และรูจมูกเอทมอยด์และส่วนหน้า หลอดเลือดแดงเอทมอยด์ส่วนหน้ายังช่วยจัดหากระดูกอ่อนผนังกั้นส่วนล่าง [3]อีกแขนงหนึ่งคือหลอดเลือดแดงจมูกส่วนหลังซึ่งเป็นแขนงปลายที่ให้ผิวหนังของอะแลและส่วนหลัง สาขาของหลอดเลือดแดงขากรรไกรรวมถึงหลอดเลือดแดงเพดานปาก หลอดเลือดแดงสฟีโนพาลาทีนและแขนงของมัน – หลอดเลือดแดงข้างจมูกส่วนหลังและส่วนผนังกั้นช่องจมูกส่วนหลัง ; สาขาคอหอย และหลอดเลือดแดง infraorbitalและกิ่งก้านของมัน - หลอดเลือดแดงส่วนหน้าและส่วนหลังที่เหนือกว่า หลอดเลือดแดง sphenopalatine และหลอดเลือดแดง ethmoid จัดหาผนังด้านนอกของโพรงจมูก มีการจัดหาเพิ่มเติมจากสาขาของหลอดเลือดแดงบนใบหน้า – หลอดเลือดแดงริมฝีปากที่เหนือกว่า หลอดเลือดแดง sphenopalantine เป็นหลอดเลือดแดงที่มีหน้าที่หลักในการจัดหาเยื่อบุจมูก [3] ผิวหนังของ Alae มาจากผนังกั้นช่องจมูกและด้านข้างของหลอดเลือดแดงบนใบหน้า [3]ผิวหนังของส่วนนอกของ alae และส่วนหลังของจมูกถูกจัดหาโดยหลอดเลือดแดงหลังจมูกซึ่งเป็นสาขาของหลอดเลือดแดงตาและสาขาของหลอดเลือดแดงขากรรไกร [3] การระบายน้ำ เส้นเลือดของจมูกรวมถึงเส้นเลือดเชิงมุมที่ระบายด้านข้างของจมูก รับเส้นเลือดด้านข้างจมูกจากอะแล หลอดเลือดดำเชิงมุมเชื่อมต่อกับหลอดเลือดดำที่เหนือกว่า หลอดเลือดดำขนาดเล็กบางส่วนจากส่วนหลังของจมูกไหลไปยังส่วนโค้ง ของจมูก ของ หลอดเลือดดำส่วน หน้าตรงรากของจมูก ในบริเวณหลังของโพรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนหลังของมีธัสด้านล่างเป็นโพรงดำที่รู้จักกันในชื่อWoodruff's plexus [43]ช่องท้องนี้ประกอบด้วยเส้นเลือดดำที่มีผนังบางขนาดใหญ่ที่มีเนื้อเยื่ออ่อนเพียงเล็กน้อย เช่น กล้ามเนื้อหรือเส้นใย เยื่อเมือกของช่องท้องนั้นบางและมีโครงสร้างน้อยมาก [44] การระบายน้ำเหลือง จากบริเวณต่างๆ ของจมูกท่อน้ำเหลือง ที่ผิวเผิน จะวิ่งไปกับเส้นเลือด และท่อน้ำเหลืองที่อยู่ลึกจะวิ่งไปกับหลอดเลือดแดง [45] น้ำเหลืองไหลออกจากครึ่งหน้าของโพรงจมูก รวมทั้งผนังด้านในและด้านข้าง[2]เพื่อเชื่อมต่อกับผิวหนังภายนอกจมูกเพื่อระบายเข้าสู่ต่อมน้ำ เหลืองใต้ขากรรไกรล่าง [2] [3]ส่วนที่เหลือของโพรงจมูกและไซนัสพารานาซาลระบายทั้งหมดไปยังต่อมน้ำเหลืองปากมดลูกที่อยู่ลึกส่วนบนไม่ว่าจะโดยตรงหรือผ่านต่อมน้ำเหลืองส่วนหลัง [3]ด้านหลังของพื้นจมูกอาจไหลไปยังต่อมน้ำเหลืองข้างหู [3] อุปทานของเส้นประสาท เส้นประสาทที่ส่งไปยังจมูกและไซนัส paranasal มาจากสองกิ่งของเส้นประสาท trigeminal (CN V): เส้นประสาทตา (CN V 1 ), เส้นประสาทส่วนหน้า (CN V 2 ) และแตกแขนงจากเหล่านี้ [3] [13] ในโพรงจมูก เยื่อบุจมูกถูกแบ่งออกเป็นส่วนหลังส่วนล่าง (หลังส่วนล่าง) และส่วนบนส่วนหน้า (ส่วนหน้า) ส่วนหลังนั้นมาจากแขนงของเส้นประสาทส่วนหน้า - เส้นประสาทโพรงจมูกซึ่งไปถึงกะบัง กิ่งก้านด้านข้างของเส้นประสาทเพดานปากใหญ่ส่งผนังด้านข้าง [13] ส่วนบนส่วนหน้ามาจากแขนงของเส้นประสาทตา – เส้นประสาทโพรงจมูกและแขนงของมัน – เส้นประสาทเอทมอยด์ส่วนหน้าและ ส่วนหลัง [13] จมูกส่วนนอกส่วนใหญ่ – ส่วนหลังและส่วนยอดนั้นมาจากเส้นประสาท infratrochlear (แขนงหนึ่งของเส้นประสาทโพรงจมูก) [3] [13]แขนงภายนอกของเส้นประสาทเอทมอยด์ส่วนหน้ายังส่งผิวหนังบริเวณระหว่างรากและอะแล [13] เสียงของจมูกนั้นมาจากแขนงจมูกของ CN V 2 , เส้นประสาทใต้วงโคจร , และแขนงภายในจมูกของเส้นประสาทใต้วงโคจรที่ส่งเยื่อบุโพรงและส่วนหน้า [46] [13] ไซนัสขากรรไกรบนนั้นมาจากเส้นประสาทถุงลมเหนือจากเส้นประสาทบนขากรรไกรและเส้นประสาทใต้วงแขน [13] [47]ไซนัสส่วนหน้ามาจากแขนงของเส้นประสาทเหนือออร์บิทัล [13]ไซนัสเอทมอยด์นั้นมาจากแขนงเอทมอยด์ส่วนหน้าและส่วนหลังของเส้นประสาทโพรงจมูก [13]ไซนัสสฟินอยด์นั้นมาจากเส้นประสาทเอทมอยด์ส่วนหลัง [13] การเคลื่อนไหว กล้าม เนื้อของจมูกนั้นมาจากกิ่งก้านของเส้นประสาทใบหน้า กล้ามเนื้อ Nasalisจัดทำโดยสาขากระพุ้งแก้ม นอกจากนี้ยังอาจจัดทำโดยกิ่งโหนกแก้ม อันใดอัน หนึ่ง Procerusนั้นจัดทำโดยกิ่งขมับของเส้นประสาทใบหน้าและกิ่งโหนกแก้มล่าง นอกจากนี้ยังมีการอธิบายการจัดหาจากสาขากระพุ้งแก้ม ภาวะซึมเศร้า (depressor septi)เกิดจากแขนงกระพุ้งแก้ม และบางครั้งเกิดจากแขนงโหนกแก้มของเส้นประสาทใบหน้า levator labii superioris alaeque nasiเกิดจากเส้นประสาทใบหน้าที่มีโหนกแก้มและโหนกแก้มที่เหนือกว่า [3] กลิ่น ประสาทการรับกลิ่นจะถูกส่งผ่าน ประสาท รับกลิ่น [3] เส้นประสาทรับกลิ่นเป็นกลุ่มของแอกซอนที่ไม่มีไมอี ลินขนาดเล็กมากซึ่งได้มาจากเซลล์ประสาทรับกลิ่นในเยื่อบุรับกลิ่น แอกซอนอยู่ในช่วงการเจริญเติบโตที่แตกต่างกัน ซึ่งสะท้อนถึงการหมุนเวียนของเซลล์ประสาทอย่างต่อเนื่องในเยื่อบุผิวรับกลิ่น เครือข่ายเพล็กซิฟอร์มก่อตัวขึ้นในแผ่นลามินาโพรเปีย (lamina propria) โดยกลุ่มแอกซอนที่ล้อมรอบด้วยเซลล์รับกลิ่น ในจำนวนมากถึง 20 กิ่ง แอกซอนที่รวมกันจะข้ามแผ่นคริบริฟอร์มและเข้าสู่กระเปาะรับกลิ่นซึ่งอยู่ซึ่งลงท้ายด้วยโกลเมอรูลี แต่ละสาขาถูกปิดล้อมด้วยเยื่อดูราชั้นนอกที่ต่อเนื่องกับเยื่อบุโพรงจมูก [3] อุปทานอัตโนมัติ เยื่อบุจมูกในโพรงจมูกยังจัดทำโดยระบบประสาทอัตโนมัติ [3] ใยประสาทหลังปมประสาทจากเส้นประสาท petrosal ลึกเข้าร่วมกับเส้นใยประสาท preganglionicจาก เส้น ประสาทpetrosal มากขึ้นเพื่อสร้างเส้นประสาทของคลองต้อเนื้อ เส้นใยหลังปมประสาทที่เห็นอกเห็นใจจะกระจายไปยังหลอดเลือดของจมูก Postganglionic parasympathetic fibers ที่ได้จากปมประสาท pterygopalatine ทำหน้าที่สร้างsecretomotorไปยังต่อมน้ำมูกจมูก และกระจายไปตามกิ่งก้านของเส้นประสาท maxillary [3] การพัฒนา หัวที่กำลังพัฒนาในเวลาประมาณสี่สัปดาห์ หลุมกลิ่นสามารถมองเห็นได้ที่ด้านบน พัฒนาการของจมูก ในช่วงแรกของการพัฒนาของเอ็มบริโอ เซลล์ยอดประสาทจะย้ายกันไปสร้างเนื้อเยื่อมีเซนไคม์เป็นเอคโตเซนไคม์ของส่วนโค้งคอหอย เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ที่สี่ ส่วนโค้งของคอหอยคู่แรกจะก่อให้เกิดความโดดเด่นหรือกระบวนการบนใบหน้าห้าอย่าง ได้แก่ กระบวนการส่วนหน้าที่ไม่จับคู่ กระบวนการขากรรไกรล่างที่จับคู่และกระบวนการขากรรไกรบนที่จับคู่ [48] ​​[49]  จมูกส่วนใหญ่เกิดจากการหลอมรวมความโดดเด่นบนใบหน้าทั้งห้านี้ กระบวนการ frontonasal ทำให้เกิดดั้งจมูก กระบวนการทางจมูกที่อยู่ตรงกลางทำให้เกิดส่วนยอดและปลายจมูก และกระบวนการทางด้านข้างของจมูกก่อให้เกิด alae หรือด้านข้างของจมูก กระบวนการ frontonasal คือการขยายตัวของ mesenchyme ที่ด้านหน้าของถุงสมอง[48] ​​และสร้างขอบบนของปากใบ [49] ในช่วงสัปดาห์ที่ 5 กระบวนการเกี่ยวกับขากรรไกรบนจะเพิ่มขนาดขึ้น และในขณะเดียวกันectodermของกระบวนการ frontonasal จะหนาขึ้นที่ด้านข้างและยังมีขนาดเพิ่มขึ้นอีกด้วย เกิดเป็นplacodes ของจมูก แผ่นปิดจมูกเรียกอีกอย่างว่าแผ่นป้ายรับกลิ่น การพัฒนานี้เกิดจากส่วนท้องของสมองส่วนหน้า [48] ​​[49]ในสัปดาห์ที่หก เอคโตเดิร์มในแผ่นปิดจมูกแต่ละอันจะขยายออกเพื่อสร้างหลุมรูปวงรีเยื้อง ซึ่งก่อตัวเป็นสันนูนของเนื้อเยื่อโดยรอบ [49]รูจมูกแต่ละอันสร้างการแบ่งระหว่างสันเขาออกเป็นกระบวนการด้านข้างของจมูกที่ขอบด้านนอก และกระบวนการจมูกที่อยู่ตรงกลางที่ขอบด้านใน [48] ​​[49] ในสัปดาห์ที่หก โพรงจมูกจะลึกขึ้นเมื่อเจาะเข้าไปในชั้นเยื่อหุ้มเซลล์ (Mesenchyme) [48]  ​​ในเวลานี้ กระบวนการทางจมูกที่อยู่ตรงกลางเคลื่อนเข้าหากันและหลอมรวมเข้าด้วยกันเป็นองค์ประกอบเบื้องต้นของดั้งจมูกและกะบัง [49]  การย้ายถิ่นได้รับความช่วยเหลือจากการเติบโตที่เพิ่มขึ้นของโหนกแก้มที่อยู่ตรงกลาง ซึ่งบีบอัดกระบวนการจมูกตรงกลางเข้าหากึ่งกลาง การผสานเกิดขึ้นที่พื้นผิวและในระดับที่ลึกกว่า [48] ​​การผสานสร้างส่วนระหว่างขากรรไกรและสิ่งนี้ต่อเนื่องกับส่วนพลับพลาของเยื่อบุโพรงจมูก ส่วนปลายของกระบวนการบนขากรรไกรยังเติบโตและหลอมรวมเข้ากับกระบวนการระหว่างขากรรไกร กระบวนการระหว่างขากรรไกรทำให้เกิดฟิลทรัมของริมฝีปากบน [48] เมื่อสิ้นสุดสัปดาห์ที่หก โพรงจมูกจะลึกลงไปอีก และพวกมันจะหลอมรวมกันกลายเป็นถุงจมูกส่วนนอกขนาดใหญ่ ถุงนี้จะอยู่เหนือและด้านหลังของกระบวนการระหว่างขากรรไกร เมื่อเข้าสู่สัปดาห์ที่ 7 พื้นถุงจมูกและผนังด้านหลังจะเติบโตจนก่อตัวเป็นโครงสร้างชั้นนอกคล้ายแผ่นหนาที่เรียกว่าครีบจมูก [49]ครีบจมูกแยกถุงออกจากช่องปาก ภายในครีบ แวคิวโอลพัฒนาที่หลอมรวมกับถุงจมูก สิ่งนี้ทำให้ถุงจมูกขยายใหญ่ขึ้นและในขณะเดียวกันก็ลดครีบให้บางลงจนเหลือแค่เยื่อเมมเบรน - เยื่อหุ้มโพรงจมูกที่แยกโพรงจมูกออกจากช่องปาก [49]ในช่วงสัปดาห์ที่ 7 เยื่อหุ้มจมูกจะแตกและสลายตัวเพื่อสร้างช่องเปิด ซึ่งเรียกว่า choana ดั้งเดิมเพียงชิ้นเดียว ส่วนระหว่างขากรรไกรขยายไปทางด้านหลังเพื่อสร้างเพดานปากหลักซึ่งประกอบขึ้นเป็นพื้นของโพรงจมูก [49]ในช่วงสัปดาห์ที่แปดและเก้า ส่วนขยายบาง ๆ คู่หนึ่งจะก่อตัวขึ้นจากผนังตรงกลางของกระบวนการขากรรไกรบน ส่วนขยายเหล่านี้เรียกว่าชั้นเพดานปากที่สร้างเพดานปากรอง [48] ​​[49]เพดานปากส่วนที่สองจะแข็งตัวในที่สุดเพื่อสร้างเป็นเพดานแข็ง ซึ่งเป็นพื้นส่วนสุดท้ายของโพรงจมูก ในช่วงเวลานี้ ectoderm และmesodermของกระบวนการ frontonasal สร้างเยื่อบุโพรงกลาง กะบังเติบโตลงมาจากหลังคาโพรงจมูกและหลอมรวมกับเพดานปากที่กำลังพัฒนาตามแนวกึ่งกลาง เยื่อบุโพรงแบ่งโพรงจมูกออกเป็นสองช่องจมูกซึ่งเปิดเข้าสู่คอหอยผ่านคอหอยขั้นสุดท้าย [48] ​​[49] เมื่อครบ 10 สัปดาห์ เซลล์จะแบ่งตัวออกเป็นกล้ามเนื้อกระดูกอ่อนและกระดูก ปัญหาในขั้นตอนการพัฒนานี้อาจทำให้เกิดความพิการแต่กำเนิดเช่นchoanal atresia (ทางเดินที่ขาดหรือปิด), รอยแหว่งบนใบหน้าและจมูก dysplasia (การพัฒนาที่ผิดพลาดหรือไม่สมบูรณ์) [50]หรือการเกิด polyrrhinia ที่หายากมาก การก่อตัวของจมูกที่ซ้ำกัน [51] พัฒนาการตามปกติมีความสำคัญเนื่องจากทารกแรกเกิดหายใจทางจมูกในช่วง 6 สัปดาห์แรก และการอุดตันของจมูกจะต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน [52] การพัฒนาของไซนัส paranasal สี่คู่ของไซนัส paranasal - maxillary, ethmoid, sphenoid และ frontal พัฒนาจากโพรงจมูกเป็น invaginations ขยายเข้าไปในกระดูกที่มีชื่อ ไซนัสสองคู่เกิดขึ้นระหว่างการพัฒนาก่อนคลอดและสองคู่เกิดขึ้นหลังคลอด ไซนัสบนขากรรไกรเป็นครั้งแรกที่ปรากฏขึ้นในช่วงเดือนที่สามของทารกในครรภ์ พวกมันค่อยๆ ขยายตัวภายในกระดูกขากรรไกรบนและขยายต่อไปตลอดช่วงวัยเด็ก ไซนัสบนขากรรไกรก่อตัวเป็น invagination จากถุงจมูก ไซนัส ethmoid ปรากฏในเดือนที่ห้าของทารกในครรภ์เป็นการบุกรุกของเนื้อกลาง ไซนัสเอทมอยด์ไม่เติบโตในกระดูกเอทมอยด์และไม่พัฒนาอย่างสมบูรณ์จนกว่าจะถึงวัยแรกรุ่น [49] ไซนัสสฟินอยด์เป็นส่วนขยายของไซนัสเอทมอยด์เข้าไปในกระดูกสฟินอยด์ พวกเขาเริ่มพัฒนาเมื่ออายุประมาณสองปีและเติบโตต่อไปในช่วงวัยเด็ก [13] ไซนัสส่วนหน้าจะพัฒนาเฉพาะในขวบปีที่ 5 หรือ 6 ของวัยเด็ก และขยายต่อไปตลอดช่วงวัยรุ่น ไซนัสหน้าผากแต่ละอันประกอบด้วยสองช่องว่างอิสระที่พัฒนาจากสองแหล่งที่แตกต่างกัน หนึ่งจากการขยายตัวของ ethmoid sinuses เข้าสู่กระดูกหน้าผาก และอีกอันหนึ่งเกิดจากการรุกราน พวกเขาไม่เคยรวมตัวกันเพื่อระบายน้ำอย่างอิสระ [49] ฟังก์ชัน ระบบหายใจ อากาศเข้าสู่ทางเดินหายใจส่วนบนผ่านทางจมูก ภาพนี้สามารถมองเห็นคอนแชจมูกได้ จมูกเป็นอวัยวะแรกของ ทาง เดินหายใจส่วนบนในระบบทางเดินหายใจ หน้าที่หลักของระบบทางเดินหายใจคือการจัดหาและปรับสภาพโดยการให้ความอบอุ่น ความชุ่มชื้น และการกรองอนุภาคของอากาศที่หายใจเข้าไป [23] ขนจมูกในรูจมูกดักจับอนุภาคขนาดใหญ่ไม่ให้เข้าไปในปอด [1] Conchae ช่องจมูกสามตำแหน่งในแต่ละช่องมีร่องสี่ช่องเป็นทางผ่านของอากาศ ซึ่งอากาศจะหมุนเวียนและเคลื่อนไปยังโพรงหลังจมูก [53]โครงสร้างภายในและโพรง รวมทั้ง conchae และ paranasal sinuses ก่อตัวเป็นระบบบูรณาการสำหรับการปรับสภาพอากาศที่หายใจเข้าทางจมูก [53]การทำงานนี้ยังรวมถึงบทบาทหลักของเยื่อบุจมูกและการปรับสภาพของอากาศก่อนที่อากาศจะไปถึงปอดมีความสำคัญในการรักษาสภาพแวดล้อมภายในและการทำงานที่เหมาะสมของปอด [54]ความปั่นป่วนที่สร้างขึ้นโดย conchae และ meatuses เพิ่มประสิทธิภาพการอุ่น ความชื้น และการกรองของเยื่อเมือก[55]ดังนั้น โครงสร้างเหล่านี้ของระบบทางเดินหายใจส่วนบนจึงมีบทบาทในการป้องกันที่สำคัญ ในทางเดินของอากาศไปยังโครงสร้างที่บอบบางกว่าของระบบทางเดินหายใจส่วนล่าง [53] การจามเป็นปฏิกิริยาสะท้อนการ ป้องกันที่สำคัญ ซึ่งเริ่มต้นจากการระคายเคืองของเยื่อบุจมูกเพื่อขับอนุภาคที่ไม่ต้องการออกทางปากและจมูก [56] อาการจามแบบโฟติกเป็นปฏิกิริยาสะท้อนที่เกิดจากสิ่งเร้าต่างๆ เช่น แสงจ้า [57]จมูกยังสามารถให้ข้อมูลความรู้สึกเกี่ยวกับอุณหภูมิของอากาศที่หายใจเข้าไป [58] การเปลี่ยนแปลงรูปร่างของจมูกได้รับการตั้งสมมติฐานว่าอาจปรับให้เข้ากับความแตกต่างของอุณหภูมิและความชื้นในภูมิภาค แม้ว่าอาจมีปัจจัยอื่นๆ เช่น การเลือกเพศ [59] ประสาทรับกลิ่น เซลล์เยื่อบุจมูกที่เกี่ยวข้องกับกลิ่น ( การดมกลิ่น ) แสดงไว้ที่นี่ จมูกยังมีบทบาทสำคัญในระบบการดมกลิ่นอีก ด้วย ประกอบด้วยพื้นที่ของเซลล์พิเศษเซลล์ประสาทรับกลิ่นที่รับผิดชอบในการรับกลิ่น (กลิ่น) เยื่อบุรับกลิ่นในโพรงจมูกส่วนบนประกอบด้วยต่อมจมูก ชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่าต่อมรับกลิ่นหรือต่อมโบว์แมนซึ่งช่วยในการดมกลิ่น คอนแชจมูกยังช่วยในการทำงานของการดมกลิ่น โดยควบคุมการไหลของอากาศไปยังบริเวณที่รับกลิ่น [55] [60] สุนทรพจน์ ดูบทความหลักที่: สุนทรพจน์ คำพูดเกิดจากแรงดันจากปอด สิ่งนี้สามารถแก้ไขได้โดยใช้การไหลเวียนของอากาศผ่านจมูกในกระบวนการที่เรียกว่าการทำจมูก สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการลดเพดานอ่อนเพื่อสร้างสระและพยัญชนะ ทางจมูก โดยปล่อยให้อากาศออกจากจมูกและปาก [61] การไหล เวียนของอากาศทางจมูกยังใช้เพื่อสร้างพยัญชนะคลิก แบบต่างๆ ที่เรียกว่าการคลิกจมูก [62]โพรงกลวงขนาดใหญ่ของไซนัส paranasal ทำหน้าที่เป็น ห้อง สะท้อนเสียงที่ปรับเปลี่ยนและขยายเสียงพูดและการสั่นสะเทือนของเสียงอื่น ๆ ที่ผ่านเข้ามา [63] [64] ความสำคัญทางคลินิก หนึ่งในเงื่อนไขทางการแพทย์ที่พบบ่อยที่สุดเกี่ยวกับจมูกคือเลือดกำเดาไหล (epistaxis) เลือดกำเดาไหลส่วน ใหญ่เกิดขึ้นในช่องท้องของ Kiesselbachซึ่งเป็นช่องท้องของหลอดเลือดในส่วนหน้าส่วนล่างของกะบังที่เกี่ยวข้องกับการบรรจบกัน ของ หลอดเลือดแดงสี่เส้น เลือดกำเดาไหลในสัดส่วนที่น้อยกว่าซึ่งมีแนวโน้มที่จะไม่กระทบกระเทือนจิตใจเกิดขึ้นในWoodruff 's plexus Woodruff's plexus เป็นช่องท้องดำ ของ เส้นเลือดดำที่มีผนังบางขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ในส่วนหลังของมีธัสด้านล่าง [44] อาการทั่วไปอีกประการหนึ่งคืออาการคัดจมูกซึ่งมักเป็นอาการของการติดเชื้อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไซนัสอักเสบหรือการอักเสบอื่นๆ ของเยื่อบุจมูกที่เรียกว่าริดสีดวงจมูกรวมถึงโรคจมูกอักเสบจากภูมิแพ้และโรคจมูกอักเสบที่ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้ การอุดกั้นทางจมูกเรื้อรังซึ่งส่งผลให้หายใจทางปากอาจทำให้รูจมูกเสียหรือป้องกันไม่ให้รูจมูกบานได้ [65]สาเหตุหนึ่งของอาการกรนคือสิ่งกีดขวางทางจมูก[66]และอุปกรณ์ป้องกันการกรน เช่นผ้าปิดจมูกจะช่วยให้รูจมูกบานและเปิดทางเดินหายใจ [65]จมูกบาน มักพบในเด็กเมื่อหายใจลำบาก[67]อาการคัดจมูกส่วนใหญ่ยังทำให้สูญเสียการรับรู้กลิ่น ( anosmia ) นอกจากนี้ยังอาจเกิดขึ้นได้ในสภาวะอื่นๆ เช่น หลังการบาดเจ็บ ในอาการ Kallmannหรือโรคพาร์กินสัน ไซนัสออสเทียมที่ถูกปิดกั้นซึ่งเป็นช่องเปิดจากไซนัสพารานาซัลจะทำให้ของเหลวสะสมในไซนัส ในเด็ก จมูกเป็นที่รวมของสิ่งแปลกปลอม [68]จมูกเป็นหนึ่งในพื้นที่โล่งที่ไวต่อการถูกน้ำแข็งกัด [69] เนื่องจากลักษณะพิเศษของปริมาณเลือดที่ส่งไปยังจมูกของมนุษย์และบริเวณโดยรอบ จึงเป็นไปได้ที่การติดเชื้อถอยหลังเข้าคลองจากบริเวณจมูกจะแพร่กระจายไปยังสมอง ด้วยเหตุนี้ พื้นที่ตั้งแต่มุมปากไปจนถึงดั้งจมูก รวมถึงสันจมูกและขากรรไกรล่างจึงถูกเรียกว่าสามเหลี่ยมอันตรายของใบหน้า [13] การติดเชื้อหรือสภาวะอื่นๆ ที่อาจส่งผลให้เกิดการทำลายหรือความเสียหายต่อส่วนหนึ่งของจมูก ได้แก่rhinophyma , [70] มะเร็งผิวหนังโดยเฉพาะอย่างยิ่งbasal-cell carcinoma , [71] มะเร็ง paranasal sinus และโพรงจมูก , [72] granulomatosis กับ polyangiitis , [38] ซิฟิลิส , [73] โรคเรื้อน , [39] การใช้โคเคนเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ , [74] โครเมียมและสารพิษอื่นๆ [75]จมูกอาจถูกกระตุ้นให้โตในอะโครเมกาลีซึ่งเป็นภาวะที่เกิดจากฮอร์โมนการเจริญเติบโต มากเกินไป[76] รูปแบบทางกายวิภาคทั่วไปคือโพรงอากาศภายในคอนชาที่เรียกว่าคอนชาบูลโลซา [77]ในบางกรณี ติ่งเนื้อสามารถก่อตัวขึ้นภายในบูลซา [78]โดยปกติแล้ว concha bullosa จะมีขนาดเล็กและไม่มีอาการ แต่เมื่อมีขนาดใหญ่อาจทำให้อุดตันการระบายของไซนัส [79] ยาบางชนิดสามารถให้ทางจมูกได้รวมถึง การนำส่งยาไป ยังสมองซึ่งรวมถึงยาพ่นจมูกและการรักษาเฉพาะที่ [58] [80] [81]กระดูกอ่อนจากผนังกั้นช่องจมูกสามารถถูกทำลายได้จากการสูดดมยาปลุกประสาทเช่นโคเคน ซ้ำ ๆ ในทางกลับกันสิ่งนี้สามารถนำไปสู่การยุบตัวของโครงกระดูกจมูกในวงกว้างมากขึ้น [82] การจามสามารถแพร่เชื้อที่อยู่ในละอองที่ขับออกมา เส้นทางนี้เรียกว่าการส่งทางอากาศหรือการส่งละอองลอย [83] ขั้นตอนการผ่าตัด ข้อมูลเพิ่มเติม : เสริมจมูก จมูกเทียมจากยุโรปในศตวรรษที่ 17 กระดูกอ่อนปีกจมูกอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ถูกต้อง ขาดการรองรับที่เหมาะสม และอาจส่งผลต่อการทำงานของวาล์วจมูกภายนอกได้ สิ่งนี้อาจทำให้เกิดปัญหาการหายใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการหายใจเข้าลึก ๆ [84]ขั้นตอนการผ่าตัดเพื่อแก้ไขปัญหาการหายใจเนื่องจากความผิดปกติในโครงสร้างจมูกเรียกว่าการผ่าตัดเสริมจมูกและนี่คือขั้นตอนที่ใช้สำหรับการผ่าตัดเสริมความงามเมื่อเรียกกันทั่วไปว่า "งานจมูก" สำหรับขั้นตอนการผ่าตัดเสริมจมูก นั้นจมูกจะถูกแบ่งออกเป็นหน่วยย่อยและส่วนต่างๆ สิ่งนี้ใช้หน่วยย่อยจมูกเพื่อความงามเก้าหน่วยและส่วนจมูกเพื่อความงาม หกส่วน Septoplasty คือการ ผ่าตัดเฉพาะทางเพื่อแก้ไขการ เบี่ยงเบนของเยื่อบุโพรงจมูก จมูกหักอาจเป็นผลมาจากการบาดเจ็บ กระดูกหักเล็กน้อยอาจหายได้เอง การผ่าตัดที่เรียกว่าการลดขนาดอาจทำได้เมื่อเกิดการแตกหักที่รุนแรงขึ้นซึ่งทำให้เกิดความคลาดเคลื่อน [85] การทำหัตถการทางจมูกหลายครั้งของจมูกและ รูจมูกพารานัสทำได้โดยใช้การส่องกล้องทางจมูกที่รุกล้ำน้อยที่สุด ขั้นตอนเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อฟื้นฟูการระบายอากาศของไซนัส การล้างเยื่อเมือก และรักษาสุขภาพของเยื่อบุไซนัส [86] การผ่าตัดที่ไม่ใช่จมูกบางอย่างสามารถทำได้โดยใช้กล้องเอนโดสโคปที่สอดเข้าไปทางจมูก การผ่าตัด endonasal ส่องกล้องเหล่านี้ใช้เพื่อเอาเนื้องอกออกจากส่วนหน้าของฐานกะโหลกศีรษะ [87] คอนแชที่บวมอาจทำให้เกิดการอุดกั้นและคัดจมูกและอาจรักษาได้ด้วยการผ่าตัดโดย การตัดเทอ ร์ไบน์ [88] สังคมและวัฒนธรรม บางคนเลือกที่จะทำศัลยกรรมเสริมความงาม (เรียกว่าเสริมจมูก ) เพื่อเปลี่ยนรูปลักษณ์ของจมูก การเจาะจมูกเช่น ในรูจมูก เยื่อบุโพรงจมูก หรือดั้ง ก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน ในบาง ประเทศ ในเอเชียเช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มาเลเซีย ไทย และบังกลาเทศ การทำศัลยกรรมเสริมจมูกมักทำเพื่อสร้างดั้งจมูกที่โด่งขึ้นหรือ "จมูกโด่ง" [89]ในทำนองเดียวกัน " การเสริมจมูก แบบ DIY " ในรูปแบบของเครื่องสำอางที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้เป็นที่นิยมและจำหน่ายในหลายประเทศในเอเชีย เช่น จีน ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน ศรีลังกา และไทย [90] [91] [92]ดั้งโด่งเป็นอุดมคติความงามทั่วไปในหลายวัฒนธรรมของเอเชีย ย้อนไปถึงอุดมคติความงามของจีนและอินเดียในสมัยโบราณ [93] [94] ในนิวซีแลนด์ การ กดจมูก (" hongi ") เป็นคำทักทาย แบบดั้งเดิม ที่มีต้นกำเนิดในหมู่ชาวเมารี [95]อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันมักจำกัดเฉพาะงานเฉลิมฉลองตามประเพณีบางอย่างเท่านั้น [96] อนุสาวรีย์Hanazukaประดิษฐานจมูกที่ขาดวิ่นของชาวเกาหลีอย่างน้อย 38,000 คนที่ถูกสังหารระหว่างการรุกรานเกาหลีของญี่ปุ่นระหว่างปี 1592 ถึง 1598 [97] การแคะจมูกเป็นนิสัยต้องห้ามเล็กน้อยที่พบได้ บ่อย ความเสี่ยงทางการแพทย์ ได้แก่ การแพร่กระจายของการติดเชื้อ เลือดกำเดาไหล และการทะลุของเยื่อบุโพรงจมูก เมื่อมันกลายเป็นบังคับจะเรียกว่าrhinotillexomania การเช็ดจมูกด้วยมือหรือที่เรียกกันทั่วไปว่า " การทักทายแบบแพ้ " ก็เป็นข้อห้ามที่ไม่รุนแรงเช่นกัน และอาจส่งผลให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อได้เช่นกัน การเช็ดจมูกที่เป็นนิสัยเช่นเดียวกับการเช็ดอย่างรวดเร็วหรือหยาบอาจส่งผลให้เกิดรอยพับ (เรียกว่ารอยพับหรือร่องจมูกตามขวาง) ทั่วจมูก และอาจนำไปสู่ความผิดปกติทางร่างกายอย่างถาวรที่สังเกตได้ในวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่ [98] [99] Nose fetishism (หรือ nasophilia) เป็นความลำเอียง ทางเพศ สำหรับจมูก [100] นีแอนเดอร์ทัล ไคลฟ์ ฟินเลย์สันแห่งพิพิธภัณฑ์ยิบรอลตาร์ กล่าวว่าจมูกของมนุษย์ นีแอนเดอร์ทัลขนาดใหญ่นั้นปรับตัวเข้ากับความหนาวเย็นได้[101]ท็อดด์ ซี. แร จากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกันกล่าวว่าการศึกษาสัตว์ในแถบอาร์กติกและสัตว์ในแถบอาร์กติกได้แสดงการลดขนาดไซนัสในบริเวณที่มีอากาศหนาวจัดมากกว่า การ ขยายตัวตามกฎของอัลเลน [102]ดังนั้น ท็อดด์ ซี. แรสรุปว่าการออกแบบจมูกมนุษย์นีแอนเดอร์ทัลขนาดใหญ่และมีการพยากรณ์โรคได้รับการพัฒนาขึ้นสำหรับสภาพอากาศที่ร้อนขึ้นในตะวันออกกลางและแอฟริกา และยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อเข้าสู่ยุโรป [102] Miquel Hernández จากภาควิชาชีววิทยาสัตว์แห่งมหาวิทยาลัยบาร์เซโลนากล่าวว่า "จมูกที่สูงและแคบของเอสกิโมและนีแอนเดอร์ทัล " เป็น "การปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เย็นและแห้ง" เนื่องจากมีส่วนทำให้อากาศอุ่นขึ้นและชุ่มชื้น และ "ฟื้นตัว ความร้อนและความชื้นจากอากาศเสีย"

โพสต์โดย : pppp เมื่อ 15 ก.พ. 2566 14:25:01 น. อ่าน 877 ตอบ 133