โครงการสุขาภิบาลสาธารณสุข

ภารกิจของโครงการสุขอนามัยสาธารณสุขคือการปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของชาวเท็กซัส จุดเน้นของเราคือการได้รับการปฏิบัติตามโดยสมัครใจทั้งกฎหมายอนามัยสิ่งแวดล้อมของรัฐและของรัฐบาลกลางโดยการกำกับดูแลและการศึกษาของชุมชนที่มีการควบคุมและโดยการให้บริการข้อมูลแก่ประชาชนทั่วไป เราให้ความรู้และแจ้งชุมชนที่ได้รับการควบคุมและประชาชนทั่วไปผ่านโครงการอนามัยสิ่งแวดล้อมของเรา โดยการออกใบอนุญาต ดำเนินการตรวจสอบ ตอบสนองต่อข้อร้องเรียน และเมื่อจำเป็น ผ่านการบังคับใช้กฎระเบียบ โครงการสุขาภิบาลสาธารณสุขมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติภารกิจของเราในการปกป้องสุขภาพและความปลอดภัยของเท็กซัสอย่างมีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล ยุติธรรม และเป็นมืออาชีพ ด้วยความเคารพและอุทิศตนต่อเท็กซัสทุกคนเสมอ อัปเดตอีเมล ลงทะเบียนเพื่อรับอีเมลอัปเดตเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในโปรแกรมผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายยา คุณลักษณะนี้จะทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการเพิ่มการสื่อสารกับผู้ถือใบอนุญาตเกี่ยวกับข้อมูลใหม่ที่เพิ่มลงในเว็บไซต์การสุขาภิบาลที่เหมาะสมช่วยส่งเสริมสุขภาพ ด้านสุขอนามัย ปรับปรุงคุณภาพของสิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิตในชุมชน การสุขาภิบาลหมายถึงการรวบรวม การขนส่ง การบำบัด และการกำจัดของเสียจากมนุษย์อย่างปลอดภัย ในประเทศกำลังพัฒนา การปรับปรุงวิธีปฏิบัติในการกำจัดสิ่งปฏิกูลของมนุษย์มีความสำคัญต่อการยกระดับการสาธารณสุข วรรณกรรมจำนวนมากขึ้นชี้ให้เห็นว่าปัญหาสุขภาพเป็นผลมาจากการขาดแคลนสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนจนในเมืองที่อาศัยอยู่ในชุมชนนอกระบบที่แออัดยัดเยียด คนจนคือผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานมากที่สุดจากการไม่มีน้ำสะอาดและสุขอนามัย เพราะพวกเขาไม่เพียงแต่ขาดวิธีการในการจัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกดังกล่าวเท่านั้น แต่ยังขาดข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการลดผลกระทบที่เลวร้ายจากสภาพที่ไม่สะอาดที่พวกเขาอาศัยอยู่ (1)เป็นผลให้ผลกระทบด้านลบของสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ถูกสุขลักษณะลดศักยภาพในการผลิตของคนที่มีรายได้น้อยที่สุด ในประเทศอุตสาหกรรม การระบายน้ำเสียแบบธรรมดาเป็นวิธีปกติสำหรับการกำจัดของเสียจากมนุษย์และน้ำเสีย เพื่อให้ระบบนี้ทำงานได้สำเร็จ ต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากและต้องใช้น้ำจำนวนมาก ในประเทศที่ยากจนกว่า ซึ่งเงินทุนมีจำกัดและน้ำไม่สามารถเข้าถึงได้ การใช้ระบบระบายน้ำทิ้งมักไม่สามารถทำได้ ในช่วงต้นของกลางทศวรรษ 1970 หน่วยงานระหว่างประเทศและรัฐบาลแห่งชาติได้ระบุทางเลือกของเทคโนโลยีการสุขาภิบาลต้นทุนต่ำที่สามารถนำมาใช้อย่างเพียงพอในชนบทและการตั้งถิ่นฐานในเมืองที่มีความหนาแน่นต่ำถึงปานกลาง (2)การค้นหาทางเลือกอื่นได้รับแรงกระตุ้นส่วนหนึ่งจากความต้องการวิธีการเพิ่มเติมในการสุขาภิบาลที่ถูกมองว่าเป็นเรื่องเศรษฐกิจ เนื่องจากมีเมืองเพียงไม่กี่แห่งในประเทศกำลังพัฒนาที่มีทรัพยากรในการสร้างระบบระบายน้ำทิ้งที่สมบูรณ์สำหรับประชากรทั้งหมดในโครงการก่อสร้างเดียว (3)มีการพัฒนาในการปรับเปลี่ยนเทคโนโลยีต่างๆ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้ง่ายต่อการติดตั้ง ใช้งาน และบำรุงรักษา และเพื่อกำจัดหรือลดการจัดการสิ่งปฏิกูลสด จนถึงขณะนี้ มีระบบทั่วไปมากกว่า 20 ประเภทสำหรับการกำจัดของเสียจากมนุษย์ ซึ่งให้ความสะดวกแก่ผู้ใช้ในระดับที่แตกต่างกัน การป้องกันการแพร่กระจายของโรค และความต้องการน้ำสำหรับการดำเนินงาน (4) ในชุมชนยากจนบางแห่งในประเทศกำลังพัฒนา ระบบกำจัดสิ่งปฏิกูลที่ไม่เพียงพอมักไม่ค่อยถูกมองว่าเป็นปัญหาของประชาชน ในพื้นที่ชนบท ผู้คนพยายามที่จะทิ้งสิ่งปฏิกูลของตนให้ถูกที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และในพื้นที่ที่มีความหนาแน่นของประชากรต่ำ กิจกรรมนี้ดำเนินการโดยไม่ต้องลงทุนจำนวนมากในระบบกำจัดของเสีย (5)ในกรณีที่ไม่มีระบบสุขาภิบาล บางชุมชนอาศัยกระบวนการทางธรรมชาติ การถ่ายอุจจาระเกิดขึ้นในทุ่งโล่งหรือบนผิวน้ำ ในทางเลือกหลัง ของเสียจากมนุษย์จะถูกกำจัดโดยตรงลงในแม่น้ำ ลำคลอง และทะเลเพื่อการขนส่งและการทำให้เจือจางในที่สุด หรือในพื้นโคลนที่มีน้ำขึ้นน้ำลงเพื่อรอกระแสน้ำ นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่ทางเลือกที่เหลืออยู่สำหรับชุมชนยากจนในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งครอบครองพื้นที่ริมชายฝั่ง ริมน้ำ และพื้นที่ลุ่มต่ำ ชุมชนดังกล่าวตั้งอยู่ตามชายฝั่ง บนที่ลุ่ม บนฝั่งแม่น้ำ และส่วนใหญ่มักจะสร้างเหนือผิวน้ำ การขยายตัวของชุมชนตามแนวชายฝั่งและพื้นที่ลุ่มอาจมาจากเหตุผลทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม เมืองบางแห่งตั้งอยู่ตามชายฝั่งหรือริมฝั่งแม่น้ำ ซึ่งแม่น้ำหรือลำคลองมีบทบาทสำคัญในการขนส่งผู้คน สินค้า และบริการ ในเขตเมืองส่วนใหญ่ ที่ลุ่ม บึง และพื้นที่ลุ่มต่ำอื่นๆ เป็นพื้นที่ราคาถูกสำหรับการตั้งถิ่นฐานของคนจนในเมือง ในชุมชนชนบทที่ประกอบอาชีพประมง พวกเขาจำเป็นต้องตั้งถิ่นฐานตามชายฝั่งหรือเหนือทะเล การกำจัดของเสียจากมนุษย์ที่ไม่ผ่านการบำบัดลงในน้ำหรือโคลนเลน ซึ่งปฏิบัติกันในชุมชนชายฝั่งและริมน้ำส่วนใหญ่ เป็นที่น่าพอใจจากมุมมองของสาธารณสุข หากน้ำมีความเค็มเพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้ใช้ดื่มได้ หากอุจจาระถูกสะสมไว้เสมอ ในน้ำและไม่ได้อยู่บนบก และถ้ามีกระแสน้ำเพียงพอสำหรับการเจือจาง (6)อย่างไรก็ตาม เกณฑ์เหล่านี้ไม่ได้ปฏิบัติตามเสมอไป แม่น้ำ ทะเลสาบ และอ่าวที่ชุมชนเหล่านี้สร้างขึ้นมักจะเป็นแหล่งอาหารและน้ำของผู้คนสำหรับดื่ม ใช้ในบ้าน และทำความสะอาดส่วนตัว (7) การศึกษาด้านสุขภาพอนามัยแสดงให้เห็นว่าน้ำและของเสียจากมนุษย์เป็นปัจจัยหลักในการแพร่กระจายของโรคร้ายแรงในประเทศกำลังพัฒนา (8)มีโรคติดต่อทางน้ำที่แตกต่างกัน 20 ถึง 30 โรค โรคเหล่านี้จำแนกตามรูปแบบการแพร่กระจาย: ประการแรก โรคที่มากับน้ำคือการติดเชื้อที่แพร่กระจายผ่านทางแหล่งน้ำ 2) โรคน้ำล้างซึ่งเกิดจากการขาดน้ำเพื่อสุขอนามัยส่วนบุคคล; 3) โรคติดต่อทางน้ำ ได้แก่ การติดเชื้อในสัตว์น้ำที่ไม่มีกระดูกสันหลัง 4) แมลงพาหะที่เกี่ยวข้องกับน้ำ (9)สิ่งขับถ่ายทั้งอุจจาระและปัสสาวะประกอบด้วยไวรัส แบคทีเรีย โปรโตซัว และหนอนพยาธิหลายชนิด และเป็นพาหนะหลักในการแพร่เชื้อและแพร่กระจายของโรคติดต่อหลากหลายชนิด(10) การกำจัดของเสียของมนุษย์อย่างถูกสุขลักษณะมีความจำเป็นด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้: เพื่อกำจัดสาเหตุของน้ำและโรคที่เกี่ยวข้องกับสิ่งขับถ่าย เพื่อเปลี่ยนของเสียให้เป็นทรัพยากรที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้ง่าย และเพื่ออนุรักษ์ทั้งน้ำและสารอาหาร และเพื่อป้องกันมลพิษของแหล่งน้ำใด ๆ (น้ำใต้ดินหรือน้ำผิวดิน) ซึ่งน้ำทิ้งจะหลุดออกไปหลังจากนำกลับมาใช้ใหม่หรือปล่อยลงสู่แหล่งน้ำโดยไม่นำกลับมาใช้ใหม่ (11)มลพิษทางอินทรีย์ของน้ำเป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาอย่างยิ่ง เนื่องจากรบกวนการใช้น้ำเพื่อการดื่มและวัตถุประสงค์อื่นๆ ในครัวเรือน อุตสาหกรรม หรือเกษตรกรรม มันรบกวนสิ่งมีชีวิตในน้ำและอาจทำลายระบบนิเวศน์ของพื้นที่โดยรอบอย่างมาก (12) ในชุมชนที่มีการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมที่เป็นมลพิษอยู่ตลอดเวลา สุขอนามัยเป็นสิ่งสำคัญ ในขณะที่ชุมชนเหล่านี้ยังคงเติบโตและปฏิบัติวิธีการกำจัดขยะที่ไม่ถูกสุขลักษณะ การปรากฏตัวของพวกเขาในบริเวณชายฝั่งและริมน้ำเหล่านี้อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อตนเองและสิ่งแวดล้อม ดังนั้นการรวบรวม การขนส่ง การบำบัด และการกำจัดสิ่งขับถ่ายของมนุษย์อย่างเหมาะสมจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งในการปกป้องสุขภาพของชุมชนและในการปรับปรุงสภาพแวดล้อม 1.1 เหตุผลวิทยานิพนธ์ วิทยานิพนธ์นี้มุ่งเน้นการปรับปรุงการสุขาภิบาลในชุมชนชายฝั่งและริมน้ำและชุมชนในพื้นที่ลุ่มต่ำ ในชุมชนเหล่านี้ ปัญหาสุขภาพและสิ่งแวดล้อมเกิดจากการขาดวิธีการที่ถูกสุขลักษณะในการกำจัดของเสียจากมนุษย์ สมมติฐานนี้ทำให้เกิดประเด็นต่อไปนี้: ของเสียจากมนุษย์จะกำจัดอย่างถูกต้องและปลอดภัยในชุมชนชายฝั่งและริมน้ำได้อย่างไร? ในระบบสุขาภิบาลต้นทุนต่ำที่มีอยู่สำหรับประเทศกำลังพัฒนา มีระบบที่เหมาะสมสำหรับชุมชนเหล่านี้หรือไม่? ที่ถูกนำมาใช้ในชุมชนเหล่านี้? ปัญหาที่พบในการสมัครคืออะไร? หากไม่มีระบบที่เหมาะสม อะไรคือปัจจัยจำกัด? อะไรคือปัจจัยชี้นำในการกำหนดระบบที่เหมาะสมสำหรับชุมชนเหล่านี้? ในการพิจารณาระบบสุขาภิบาลต้นทุนต่ำที่เหมาะสมสำหรับชุมชนใด ๆ ธนาคารโลกศึกษาเกี่ยวกับเทคโนโลยีที่เหมาะสมสำหรับน้ำประปาและการสุขาภิบาลได้พัฒนาโปรแกรมสำหรับการวางแผนด้านสุขอนามัย โปรแกรมนี้เป็นกระบวนการที่มีการระบุ ออกแบบ และใช้เทคโนโลยีการสุขาภิบาลที่เหมาะสมที่สุด (13)ในบริบทนี้ เทคโนโลยีที่เหมาะสมถือเป็นเทคโนโลยีที่ให้ระดับการบริการที่ยอมรับได้ในสังคมและสิ่งแวดล้อมมากที่สุดโดยมีค่าใช้จ่ายทางเศรษฐกิจมากที่สุด การศึกษาล่าสุดเกี่ยวกับโครงการสุขอนามัยที่เกิดขึ้นจริงแสดงให้เห็นว่าการสุขาภิบาลเป็นมากกว่าวิธีการทางเทคนิคและเศรษฐกิจ มีองค์ประกอบของคุณค่าทางวัฒนธรรมที่หยั่งรากลึกซึ่งจำเป็นต้องได้รับการแก้ไขในกระบวนการนี้ (14) ในกรณีของชุมชนชายฝั่ง ปัจจัยเฉพาะด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจเหล่านี้มีอิทธิพลต่อการเลือกระบบสุขาภิบาลอย่างไร จะพิจารณาปัจจัยเหล่านี้ได้อย่างไร? ด้านบนของหน้า 1.2 เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของวิทยานิพนธ์ วิทยานิพนธ์นี้พยายามที่จะมีส่วนร่วมในกระบวนการเลือกระบบสุขาภิบาลต้นทุนต่ำที่เหมาะสมสำหรับชุมชนชายฝั่งและริมน้ำที่มีรายได้น้อย เป้าหมายของการศึกษานี้คือการวิเคราะห์สภาพสุขาภิบาลและสภาพแวดล้อมเพื่อให้สามารถระบุปัจจัยที่จำเป็นในการจัดระบบสุขาภิบาลในชุมชนเหล่านี้ วัตถุประสงค์หลักของการศึกษามีดังนี้: 1. เพื่อวิเคราะห์สภาพสุขาภิบาลและสิ่งแวดล้อมในชุมชนผู้มีรายได้น้อยที่อยู่บริเวณชายฝั่งทะเล ริมน้ำ และที่ลุ่มต่ำ 2. เพื่อพิจารณาว่ามีการใช้ระบบสุขาภิบาลใดบ้างในชุมชนเหล่านี้ และระบุปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้งาน 3. เพื่อศึกษาชุมชนชายฝั่งต้นแบบและสามารถกำหนดปัญหาด้านสุขาภิบาลและสิ่งแวดล้อมได้อย่างครอบคลุม 4. เพื่อระบุข้อพิจารณาที่สำคัญในการจัดระบบสุขาภิบาลในกรณีศึกษา; 5. เพื่อทบทวนระบบสุขาภิบาลต้นทุนต่ำที่มีอยู่ และกำหนดศักยภาพและข้อจำกัดในการนำไปใช้กับชุมชนชายฝั่งด้านบนของหน้า 1.3 ระเบียบวิธีวิจัย วิธีการที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยการทบทวนวรรณกรรมและการสำรวจภาคสนามเป็นแหล่งข้อมูลหลัก งานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในการวิจัยมีดังต่อไปนี้: ภารกิจที่ 1: การทบทวนวรรณกรรมของชุมชนที่มีรายได้น้อยที่ตั้งอยู่ริมน้ำ ชายฝั่งทะเล และพื้นที่ลุ่มต่ำ โดยเน้นที่ประเทศกำลังพัฒนาเพื่อพัฒนาสถานการณ์ทั่วไปเกี่ยวกับสุขอนามัยและสภาพแวดล้อมในชุมชนเหล่านี้ ภารกิจที่ 2: การทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับระบบสุขาภิบาลต้นทุนต่ำและการวางแผนการสุขาภิบาลชุมชน ภารกิจที่ 3 การเตรียมการสำรวจภาคสนามสำหรับกรณีศึกษา ภารกิจที่ 4: การสำรวจภาคสนามในชุมชนชายฝั่งของ Puerto Princesa จังหวัด Palawan ประเทศฟิลิปปินส์เพื่อเป็นแหล่งข้อมูลปฐมภูมิ รายละเอียดวิธีการสำหรับงานนี้จะกล่าวถึงในบทที่ 4 ภารกิจที่ 5: การวิเคราะห์ข้อมูลจากการสำรวจภาคสนาม ภารกิจนี้เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์สภาพสุขอนามัยและสิ่งแวดล้อมในกรณีศึกษา และการระบุข้อควรพิจารณาที่สำคัญสำหรับการจัดระบบสุขาภิบาลสำหรับชุมชน ภารกิจที่ 6 การสังเคราะห์ข้อมูลจากการทบทวนวรรณกรรมและการสำรวจภาคสนาม งานนี้เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ศักยภาพและข้อจำกัดของระบบสุขาภิบาลที่มีการทบทวนตามปัจจัยที่ได้รับจากการค้นพบกรณีศึกษา ภารกิจที่ 7: ข้อสรุปสุดท้ายและข้อเสนอแนะ

โพสต์โดย : pppp เมื่อ 14 ก.พ. 2566 17:51:35 น. อ่าน 114 ตอบ 0