สุขาภิบาล

ข้อเท็จจริงที่สำคัญ ในปี 2020 54% ของประชากรโลก (4.2 พันล้านคน) ใช้บริการด้านสุขอนามัยที่มีการจัดการอย่างปลอดภัย ผู้คนกว่า 1.7 พันล้านคนยังไม่มีบริการด้านสุขอนามัยพื้นฐาน เช่น ห้องสุขาหรือห้องสุขาส่วนตัว ในจำนวนนี้ 494 ล้านคนยังคงถ่ายอุจจาระในที่โล่ง เช่น ในรางน้ำข้างถนน หลังพุ่มไม้ หรือลงแหล่งน้ำเปิด ในปี 2020 45% ของน้ำเสียจากครัวเรือนทั่วโลกถูกปล่อยทิ้งโดยไม่ผ่านการบำบัดที่ปลอดภัย อย่างน้อย 10% ของประชากรโลกคิดว่าบริโภคอาหารที่มีการชลประทานด้วยน้ำเสีย สุขอนามัยที่ไม่ดีทำให้ความเป็นอยู่ของมนุษย์ลดลง การพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจเนื่องจากผลกระทบต่างๆ เช่น ความวิตกกังวล ความเสี่ยงในการถูกล่วงละเมิดทางเพศ และการสูญเสียโอกาสทางการศึกษาและการทำงาน การสุขาภิบาลที่ไม่ดีเชื่อมโยงกับการแพร่เชื้อของโรคอุจจาระร่วง เช่น อหิวาตกโรคและโรคบิด รวมถึงไทฟอยด์ การติดเชื้อพยาธิในลำไส้ และโปลิโอ มันทำให้อาการแคระแกรนรุนแรงขึ้นและก่อให้เกิดการแพร่กระจายของเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพ ภาพรวม ผู้คนประมาณ 829,000 คนในประเทศที่มีรายได้น้อยและปานกลางเสียชีวิตเนื่องจากน้ำ สุขอนามัย และสุขอนามัยที่ไม่เพียงพอในแต่ละปี ซึ่งคิดเป็น 60% ของการเสียชีวิตด้วยโรคท้องร่วงทั้งหมด เชื่อกันว่าการสุขาภิบาลที่ไม่ดีเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตประมาณ 432,000 ราย และเป็นปัจจัยหลักในโรคเขตร้อนที่ถูกละเลยหลายชนิด รวมถึงพยาธิในลำไส้ schistosomiasis และ trachoma การสุขาภิบาลที่ไม่ดียังก่อให้เกิดภาวะทุพโภชนาการอีกด้วย ในปี 2020 54% ของประชากรโลก (4.2 พันล้านคน) ใช้บริการด้านสุขอนามัยที่มีการจัดการอย่างปลอดภัย 34% (2.6 พันล้านคน) ใช้สิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยส่วนตัวที่เชื่อมต่อกับท่อระบายน้ำเสียซึ่งได้รับการบำบัดน้ำเสีย 20% (1.6 พันล้านคน) ใช้ห้องสุขาหรือห้องส้วมที่มีการทิ้งสิ่งขับถ่ายอย่างปลอดภัยในแหล่งกำเนิด และ 78% ของประชากรโลก (6.1 พันล้านคน) ใช้บริการสุขอนามัยขั้นพื้นฐานเป็นอย่างน้อย โรคอุจจาระร่วงยังคงเป็นตัวการสำคัญ แต่ส่วนใหญ่สามารถป้องกันได้ น้ำ สุขอนามัย และสุขอนามัยที่ดีขึ้นสามารถป้องกันการเสียชีวิตของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีได้ถึง 297,000 คนในแต่ละปี การถ่ายอุจจาระแบบเปิดทำให้วงจรอุบาทว์ของโรคและความยากจนยืดเยื้อ ประเทศที่การแปรพักตร์อย่างเปิดเผยแพร่หลายมากที่สุดมีจำนวนการเสียชีวิตของเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีสูงที่สุด ตลอดจนระดับการขาดสารอาหารและความยากจนในระดับสูงสุด ตลอดจนความเหลื่อมล้ำด้านความมั่งคั่ง ประโยชน์ของการปรับปรุงสุขอนามัย ประโยชน์ของการปรับปรุงสุขอนามัยมีมากกว่าการลดความเสี่ยงของอาการท้องร่วง เหล่านี้รวมถึง: ลดการแพร่กระจายของหนอนในลำไส้ schistosomiasis และ trachoma ซึ่งเป็นโรคเขตร้อนที่ถูกละเลยซึ่งสร้างความทุกข์ทรมานให้กับคนนับล้าน ลดความรุนแรงและผลกระทบของภาวะทุพโภชนาการ ส่งเสริมศักดิ์ศรีและส่งเสริมความปลอดภัยโดยเฉพาะในสตรีและเด็กหญิง การส่งเสริมการเข้าเรียนในโรงเรียน: การเข้าเรียนในโรงเรียนของเด็กผู้หญิงได้รับการส่งเสริมโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการจัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยแยกต่างหาก ลดการแพร่กระจายของเชื้อดื้อยาต้านจุลชีพ ศักยภาพในการนำน้ำ พลังงานทดแทน และสารอาหารจากของเสียจากอุจจาระกลับมาใช้ใหม่ และ ศักยภาพในการบรรเทาปัญหาการขาดแคลนน้ำด้วยการใช้น้ำเสียเพื่อการชลประทานอย่างปลอดภัย โดยเฉพาะในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมากที่สุด การศึกษาขององค์การอนามัยโลกในปี 2555 คำนวณว่าทุกๆ 1.00 ดอลลาร์สหรัฐฯ ที่ลงทุนในด้านสุขอนามัย จะได้ผลตอบแทน 5.50 ดอลลาร์สหรัฐฯ จากค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่ลดลง ผลผลิตมากขึ้น และการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรน้อยลง ความท้าทาย ในปี 2013 รองเลขาธิการสหประชาชาติได้ออกข้อเรียกร้องให้ดำเนินการด้านสุขอนามัย ซึ่งรวมถึงการกำจัดการถ่ายอุจจาระแบบเปิดภายในปี 2025 โลกกำลังอยู่ในแนวทางที่จะกำจัดการถ่ายอุจจาระแบบเปิดภายในปี 2030 หากไม่ใช่ภายในปี 2025 แต่อัตราความก้าวหน้าในอดีตนั้นจำเป็นต้องมี เพิ่มเป็นสองเท่าเพื่อให้โลกบรรลุหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าด้วยบริการด้านสุขอนามัยขั้นพื้นฐานภายในปี 2573 เพื่อให้ได้บริการที่มีการจัดการอย่างปลอดภัยในระดับสากล อัตราค่าบริการจะต้องเพิ่มขึ้นเป็นสี่เท่า สถานการณ์ของคนจนในเมืองทำให้เกิดความท้าทายมากขึ้น เนื่องจากพวกเขาอาศัยอยู่ในเมืองมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งการระบายน้ำทิ้งเป็นสิ่งที่ล่อแหลมหรือไม่มีอยู่จริง และพื้นที่สำหรับห้องสุขาและการกำจัดขยะมีราคาสูง ความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงเพิ่มขึ้นเมื่อสิ่งปฏิกูลที่ถูกกำจัดออกจากครัวเรือนที่มีฐานะร่ำรวยถูกปล่อยลงสู่ท่อระบายน้ำพายุ ทางน้ำ หรือหลุมฝังกลบ ก่อให้เกิดมลพิษต่อพื้นที่อยู่อาศัยที่ยากจน ทั่วโลก ประมาณครึ่งหนึ่งของน้ำเสียทั้งหมดถูกปล่อยบางส่วนที่ผ่านการบำบัดหรือไม่ผ่านการบำบัดลงสู่แม่น้ำ ทะเลสาบ หรือมหาสมุทรโดยตรง น้ำเสียถูกมองว่าเป็นทรัพยากรที่ให้น้ำและสารอาหารที่เชื่อถือได้สำหรับการผลิตอาหารเพื่อเลี้ยงประชากรในเมืองที่กำลังเติบโต ยังต้องมีการกำกับดูแลด้านกฎระเบียบและการศึกษาสาธารณะ น้ำเสียที่ผ่านการบำบัดไม่เพียงพอคาดว่าจะใช้ในการทดน้ำพื้นที่เพาะปลูกในพื้นที่รอบนอกเมืองซึ่งครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 36 ล้านเฮกตาร์ (เทียบเท่ากับขนาดของเยอรมนี) ในปี 2562 UN-Water ได้เปิดตัว Global Acceleration Framework (GAF) ของ SDG6 ในวันส้วมโลกปี 2020 WHO และ UNICEF ได้เปิดตัว รายงาน สถานะการสุขาภิบาลของโลกโดยกำหนดขนาดของความท้าทายในแง่ของผลกระทบด้านสุขภาพ ความครอบคลุมด้านสุขอนามัย ความคืบหน้า นโยบายและการลงทุน และยังกำหนดวาระเร่งรัดสำหรับการสุขาภิบาลภายใต้ GAF . การตอบสนองของใคร ในปี พ.ศ. 2553 สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้รับรองการเข้าถึงน้ำดื่มและสุขอนามัยที่ปลอดภัยและสะอาดว่าเป็นสิทธิมนุษยชน และเรียกร้องให้มีความพยายามระดับนานาชาติในการช่วยเหลือประเทศต่างๆ ในการจัดหาน้ำดื่มและสุขอนามัยที่ปลอดภัย สะอาด เข้าถึงได้ และราคาไม่แพง เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน 6.2 เรียกร้องให้มีการสุขาภิบาลที่เพียงพอและเท่าเทียมกันสำหรับทุกคน ในฐานะหน่วยงานระหว่างประเทศด้านสาธารณสุข WHO เป็นผู้นำความพยายามระดับโลกในการป้องกันการแพร่กระจายของโรค ให้คำแนะนำแก่รัฐบาลเกี่ยวกับกฎระเบียบด้านสุขภาพและการให้บริการ ในด้านสุขอนามัย WHO ติดตามภาระโรคทั่วโลกและระดับการเข้าถึงสุขอนามัย และวิเคราะห์สิ่งที่ช่วยและขัดขวางความก้าวหน้า การตรวจสอบดังกล่าวทำให้ประเทศสมาชิกและผู้บริจาคข้อมูลทั่วโลกเพื่อช่วยในการตัดสินใจว่าจะลงทุนในการจัดหาห้องสุขาและรับประกันการจัดการน้ำเสียและสิ่งขับถ่ายที่ปลอดภัยอย่างไร องค์การอนามัยโลกทำงานร่วมกับพันธมิตรในการส่งเสริมการประเมินความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพและการจัดการด้านสุขอนามัยในชุมชนและสถานพยาบาลผ่านแนวทางขององค์การอนามัยโลกเกี่ยวกับสุขอนามัยและสุขภาพ การใช้น้ำเสียอย่างปลอดภัย คุณภาพน้ำเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ และการส่งเสริมการวางแผนความปลอดภัยด้านสุขอนามัยและการตรวจสอบด้านสุขอนามัย WHO ยังสนับสนุน ความร่วมมือระหว่าง WASH และโปรแกรมด้านสุขภาพ เช่น โรคเขตร้อนที่ถูกละเลย อหิวาตกโรค โปลิโอ และการดื้อยาต้านจุลชีพ แง่มุมของความยืดหยุ่นต่อสภาพอากาศรวมอยู่ในเอกสารคำแนะนำด้านสุขอนามัยของ WHO ทั้งหมด

โพสต์โดย : pppp เมื่อ 14 ก.พ. 2566 17:39:36 น. อ่าน 111 ตอบ 0